Zmysł słuchu kota jest znacznie lepszy niż człowieka. Ludzkie ucho może usłyszeć dźwięki o bardzo niskiej częstotliwości 20 Hertzów do bardzo wysokiej częstotliwości 20 000 Hertzów. Słuch kotów jest mniej więcej taki sam w zakresie niskich częstotliwości, ale mogą one słyszeć wysokie dźwięki o częstotliwości do 100 000 herców. Wszystko, co dotyczy ucha kota, zostało zaprojektowane przez naturę, aby pomóc mu w polowaniu, a to obejmuje możliwość obracania uszu. Ale do czego służą te małe kieszonki z boku ucha kota?
Anatomia kociego ucha
Ucho Twojego kota, podobnie jak ucho ludzkie, składa się z trzech głównych części: ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny usznej, czyli dużej trójkątnej części, oraz kanału słuchowego, który zwykle ma niewiele włosów i jest biały lub różowy. Ucho środkowe znajduje się w małej kostnej kieszonce u podstawy czaszki i nie jest widoczne z zewnątrz. Ucho wewnętrzne zawiera właściwy narząd słuchu (narząd Corti). To tutaj fale dźwiękowe przekazywane przez ucho środkowe są przekształcane w impulsy nerwowe, które są przesyłane do mózgu. W uchu wewnętrznym znajdują się również trzy małe, wypełnione płynem kanały ustawione względem siebie pod kątem, które odpowiadają za zmysł równowagi.
Kieszenie
Henry’egoJak
wiemy, koty to tajemnicze stworzenia, a małe kieszonki z boku ucha kota, znane również jako „Kieszenie Henry’ego”, są jedną z tych tajemnic, których nikt do końca nie rozumie. Są one normalną częścią anatomii ucha kota, ale wydają się nie mieć żadnej znanej funkcji. Jedna z teorii, według Wikipedii, mówi, że kieszonki pomagają w wykrywaniu wysokich dźwięków poprzez tłumienie niższych, zwłaszcza gdy ucho jest ustawione pod kątem. Być może więc te kieszenie pomagają kotu usłyszeć mysz, zanim ją poczuje lub zobaczy.
